Dat de eerste Marokkaanse Nederlanders (toen nog gastarbeiders) de wens koesterden in hun thuisland te worden begraven is zeer begrijpelijk en uitermate logisch, immers ze waren hier alleen en alle gezins- en familieleden waren in het land van herkomst.
Nu, generaties verder willen steeds meer moslims in Nederland begraven worden en toch zijn er nog onwaarschijnlijk veel Marokkaanse Nederlanders die in Marokko hun laatste rustplaats vinden. Logisch is dit niet meer want steeds meer gezins- en familieleden maken deel uit van onze Nederlandse samenleving. Als je nog iets te wensen zou hebben na je dood dan is het wel dat je graf op bepaalde dagen en gezette tijden wordt bezocht door je dierbaren.
Welnu die wonen in Nederland en de keuze voor een laatste rustplaats hier is dan ook vanzelfsprekend. 
Islamitische begraafplaatsen zijn voorhanden, dus dat is geen drempel.
Islamitische begraafplaatsen zijn voorhanden, dus dat is geen drempel.Wie zijn de lachende derden als het gaat repatriëring naar Marokko?
Dat zijn de Marokkaanse banken die overlijdensverzekeringen aanbieden en de Royal Air Maroc die zelfs uit de laatste reis een slaatje weet te slaan.
Dood is dood, denk daarom aan de nabestaanden en diegenen die op een vrijdag of een andere belangrijke dag hun respect willen betuigen en willen stilstaan bij ‘vroeger’ en kies voor Nederland.
