Zoals we in ons artikel Afstand van een waardeloze nationaliteit kenbaar maakten zijn er naast diegenen die vaderlandsliefde verwarren met een onbegrijpelijke liefde voor Marokko’s dictatoriale machthebbers ook Marokkaanse Nederlanders en Marokkaanse Europeanen die zich het lot van de onderdrukte Marokkaanse bevolking aantrekken.
Het Marokkaanse regime komt met de meest afkeurenswaardige praktijken weg omdat het door het Westen een hand boven het hoofd wordt gehouden, daarnaast teert Marokko al sinds de begintijden van de migratie in Europa op de binnenkomende geldstromen van de zogenoemde MRE (in het buitenland woonachtige Marokkanen). Zonder de onnoemelijk velen die op welke manier dan ook familie en of naasten ondersteunen dan wel onderhouden zou de armoede in Marokko nog schrikbarender zijn.
Daarom zullen velen ook, bij het horen van Marokko BDS tegenwerpen ‘maar onze familie dan?’
Deze vraag op zich lijkt een Marokko BDS in de weg te staan, niets is echter minder waar. Men kan nog steeds geld overmaken naar familie en naasten zodat deze niet onder de actie lijden maar wat zo veel mogelijk vermeden moet worden is vakantie naar Marokko, aankoop onroerend goed in Marokko, het er op na houden van Marokkaanse bankrekeningen, niet vliegen met Royal Air Maroc, geen investeringen in Marokko en soortgelijke zaken.
Velen zullen zich afvragen of dit vruchten zal afwerpen, het antwoord daarop is zonder twijfel JA!
Immers het enige waar de Marokkaanse machthebbers daadwerkelijk iets om geven zijn de geldstromen, jullie brengen het naar Marokko en wij brengen het naar Zwitserland.
Ook hier geldt dat de pijn die echt gevoeld wordt de pijn in de portemonnee is.
