Of je voor of tegen de AKP en Erdogan is niet zo zeer doorslaggevend in je meningsvorming als het gaat om de ‘geveinsde’ verontwaardiging die het Westen en ook ons eigen parlement met betrekking tot deze kwestie aan de dag legt.
De verzwegen werkelijkheid is dat Turkije niet het eerste NAVO-land is dat onrechtmatig in Syrië is, eerder waren daar de Amerikanen en anderen die daar troepen heen stuurden zonder uitnodiging van de Syrische regering en zonder VN-mandaat. Alle opmerkingen welke ongetwijfeld zouden worden aangevoerd over de legitimiteit van Assad kunnen achterwege blijven want of je Assad ziet zitten of niet; dat is wel de rechtmatige regering van dat land.
De Russen, Hezbollah en Iran zijn daarentegen wel welkom in dat land en dat die drie nou continue worden afgeschilderd als de slechteriken geeft reden tot nadenken. Dat ISIS niets van doen heeft met de Islam, immers ruim 85% van de slachtoffers van deze moordenaars zijn moslims wordt ook zo veel mogelijk stil gehouden en het verkondigen van het inmiddels als publiek geheim bekend staand feit dat deze moordenaarsbende een creatie is van Amerika en de Zionisten, gefinancierd door de Golf staten wordt je ook niet in dank afgenomen.
Wat je ook van Erdogan vindt, niet ontkend kan worden dat de AKP veel voor Turkije heeft gedaan en het land in meerdere opzichten groot heeft gemaakt maar een islamitische partij die een eigen koers vaart zonder te willen luisteren en knielen voor de ‘meesters’ die nog steeds geen afscheid hebben kunnen van het kolonialisme is in het Westen weinig populair. We moeten en zullen aantonen dat islam, democratie en economische vooruitgang niet samen gaan en daarvoor zijn we bereid landen te boycotten en te verketteren.
Wat de hypocrisie in ons parlement nog meer bloot geeft is het feit dat datzelfde parlement geen moord en brand schreeuwt als het gaat om Yemen en Palestina, integendeel met de landen die zich aldaar schuldig maken aan genocide hebben we opperbeste relaties en we leveren ze zelfs wapens.
Verontwaardiging is alleen dan serieus te nemen als deze oprecht is en wordt afgemeten aan dezelfde waarden. Wat ons parlement nu doet is zichzelf alleen maar belachelijk maken en er voor zorgen dat de kritische toehoorder het weinige vertrouwen dat er nog is voor de politiek verliest.
Waarom de politiek nog steeds rustig slaapt is omdat kritische toehoorders weliswaar een groei kennen maar nog steeds ver in de minderheid zijn vergeleken bij de goedgelovige massa en als hun stem te luid doorklinkt zetten we ze weg als complotdenkers en hetgeen ze verkondigen als ‘fake nieuws’.
